Red, White & Royal Blue to utopia na miarę naszych czasów, a zarazem eskapizm, na jaki wszyscy zasługujemy.
Philip Pullman – Zorza polarna [Recenzja]
Twórczość Philipa Pullmana, choć o wiele bardziej znana za granicą, w Polsce ma oddane grono fanów. Zapewne powiększyło się ono wskutek wydania przez wydawnictwo Mag w nowej oprawie i tłumaczeniu najbardziej znanych powieści tego autora – trylogii Mroczne materie.
Guillermo del Toro, Cornelia Funke – Labirynt fauna [Recenzja]
Książki bazujące na innych mediach – filmach lub grach – nieczęsto okazują się dobre. Nie wystarczy zwyczajne zaadaptowanie scenariusza – za pomocą słownictwa, dialogów i klimatu trzeba stworzyć coś, co będzie porównywalne do pierwowzoru, a może nawet lepsze.
Brandon Sanderson – Rytmatysta [Recenzja]
Brandon Sanderson to jedno z najgłośniejszych nazwisk w amerykańskiej literaturze fantastycznej ostatnich lat. Również w Polsce jego twórczość ma oddane grono fanów. Poza długimi cyklami high fantasy, z jakich jest znany, odnajduje się także w literaturze młodzieżowej.
Roger Zelazny – Aleja Potępienia [Recenzja]
Klasyka klasyce nierówna – spośród wielu wybitnych twórców obracających się w tematyce fantastyki postapokaliptycznej znalazłoby się paru, których niektóre książki odstają poziomem od pozostałych. Należy do nich niestety Roger Zelazny.
Magdalena Świerczek-Gryboś – Openminder. Koty [Recenzja]
Magdalena Świerczek-Gryboś znana jest głównie jako autorka opowiadań, choć ma na koncie także dłuższe formy. Koty, pierwsza część cyklu Openminder, to książka w konwencji science fiction będąca kulturowym patchworkiem.
Neal Stephenson – Epoka diamentu [Recenzja]
W kreowanych przez siebie wizjach przyszłości twórcy science fiction ukazywali unowocześnione sprzęty ze współczesnej im epoki, a także zupełnie nowe wynalazki. Neal Stephenson w Epoce diamentu łączy te koncepcje, tworząc mieszankę hard science fiction z fantastyką socjologiczną i elementami cyberpunku.
Jeff VanderMeer – Zrodzony [Recenzja]
Jeff VanderMeer to pisarz, którego twórczość wpisuje się w ramy powstałego w latach 90. new weird. Zrodzony to natomiast zgrabne połączenie motywów fantastycznych i elementów postapokaliptycznych z konwencją science fiction.
Dan Simmons – Hyperion [Recenzja]
O Hyperionie słyszałem bardzo dużo dobrego. Dość powiedzieć o tym, że powieść została uhonorowana w 1990 nagrodami Hugo i Locusa, to jeszcze hype, jaki wokół niej panuje, jest obecny w wielu miejscach w sieci.
Nicholas Eames – Królowie Wyldu [Recenzja]
Królowie Wyldu to pierwsza książka napisana przez Nicholasa Eamesa. I jak niemal każda debiutancka powieść ma kilka mankamentów wynikających głównie z niewyrobionego warsztatu autora.